Góra Ślęża

W Polsce idealnych miejsc oraz szklaków górskich wędrówek nie brakuje. Na terenie naszego kraju znajdują się pasma o różnej wysokości i szlaki o różnych trudnościach. Wśród gór naszego kraju zlokalizowana w pobliżu miasta Sobótka Ślęża. To miejsce warte jest uwagi, nie tylko ze względu na masywną sylwetkę ale i również za przebogatą historię.

Ślęża to jedno z najbardziej tajemniczych i fascynujących miejsc na Dolnym Śląsku. Warto tu przyjechać i odpocząć od miasta i hałasu. Jest to miejsce gdzie możesz się wybrać całą rodziną.

Masyw Ślęży i jego najsłynniejsza góra nazywana Sobótką staję się dzisiaj coraz częściej odwiedzanym miejscem w Polsce. Góra Ślęża jest miejscem masowo odwiedzanym przez cały rok. Góra ta jest doskonałym punktem widokowy na Sudety i Nizinę Śląską. Z pobliskim Jeziorem Mietkowskim i nieco odleglejszym Wrocławiem.

Z budowli znajdujących się na szczycie należy wymienić:

• kościół pod wezwaniem Nawiedzenia NMP z 1852 roku;
• schronisko im. Romana Zmorskiego zbudowane w 1908 roku (obecnie Dom Turysty);
• krzyż milenijny z granitu postawiony w 2000 roku;
• dwunastometrowa żelbetonowa wieża wzniesiona krótko przed II wojną światową dla celów kartografii. Dziś stojąca na krańcu szczytowym Skał Zbójnickich służy jako punkt widokowy;
• granitowa rzeźba kultowa “niedźwiedź”;
• fragmenty XIII-wiecznych murów zamkowych pomiędzy kościołem a grupą gabrowych Skał Zamkowych.

Ciekawostka

Nazwa góry pochodzi prawdopodobnie od starosłowiańskiego wyrazu ślęg.  Inaczej wilgoć, mokrość, mokra pogoda, błoto, który oznacza miejsca podmokłe i spowite często mgłą. Słowo ślęg ma związek z panującym tutaj swoistym klimatem. Odosobnienie masywu, przy znacznych różnicach wysokości względnej (ok. 500 m) spowodowało, że klimat charakteryzuje się stosunkowo dużą ilością opadów.

Od słowa ślęg miały wziąć swe nazwy: rzeka Ślęza,  góra Ślęża, plemię Ślężanie oraz w dalszej przyszłości wzięła się stąd nazwa całej krainy, Śląsk.

Ślęża szlaki

Na szczycie Ślęży, przez cały rok otwarte jest schronisko im. Romana Zmorskiego. Warto także wejść na 12-metrową wieżę widokową. Roztacza się z niej wspaniała panorama, a przy dobrej widoczności można dostrzec na horyzoncie pasmo Sudetów.

Na Ślężę prowadzą trzy szlaki:

• żółty: najpopularniejsza droga na szczyt z Sobótki przez Wieżycę (415 m.n.p.m, z kamienną wieżą widokową postawioną w 1907 r. na cześć Bismarca), lub z Przełęczy Tąpadła;
• czerwony: szlak zwany „Drogą Ślężan”, z Sobótki i z Łagiewnik przez Sulistrowice;
• niebieski: stroma ścieżka przez skalne grupy „Olbrzymków”. Można nim wejść od Przełęczy Tąpadła, lub rozpoczynając trasę z Sobótki Zachodniej.

Dookoła masywu prowadzi szlak czarny – spokojna, cicha droga prowadząca cały czas przez las.

Godne uwagi są trasy archeologiczne oznaczone czerwonym lub czarnym niedźwiedziem. A także wspaniała ścieżka dydaktyczna przyrodniczo-leśna. Gdzie na dystansie 7 kilometrów utworzonych jest 12 przystanków edukacyjnych i rekreacyjnych.

Oprócz pieszych szlaków wyznaczone są dwie trasy rowerowe:

• niebieska (górska);
• pomarańczowa (spacerowa).

Masyw Ślęży od 1988 r. jest Parkiem Krajobrazowym. Swoją powierzchnią obejmuje 15640 ha. Na jego obszarze wyróżnione są 3 rezerwaty przyrody: Łąka Sulistrowicka, Góra Radunia i Góra Ślęża. Najcenniejszym elementem Parku jest naturalny i urozmaicony krajobraz. Na który składa się ukształtowanie terenu, budowa geologiczna, unikalna flora i bogaty świat zwierząt.

Ślęża Sobótka

Góra Ślęża (dawniej także nazywana Sobótką, niem. Zobtenberg – Góra Sobótka) – jest najwyższym szczytem Masywu Ślęży. Jest to również najwyższe wzniesienie Równiny Śląskiej nazywane jest „Śląskim Olimpem”. Swoim pięknem i tajemniczością przyciąga rzesze turystów. Masyw ten wznosi się 718 m. n.p.m. Wypiętrzenie to zbudowane jest ze skał magmowych i metamorficznych. Najbardziej charakterystyczną skałą jest gabro i granit. Samotna góra, otoczona równinami, mylnie niekiedy uważana jest za wygasły wulkan.

Ślęża była również miejscem kultu religijnego już w epoce brązu (700 r. p.n.e.). Po tamtych czasach pozostały kultowe rzeźby z granitu. Oraz tajemnicze wały usypane z kamieni wokół szczytów Ślęży, Raduni i Wieżycy – dwóch mniejszych szczytów Masywu.

Najbardziej znanymi rzeźbami i współczesnymi symbolami Dolnego Śląska są „niedźwiedzie”. Nazywane „misiami ślężańskimi”. Jeden z nich stoi na szczycie Ślęży, drugi, z utrąconymi przednimi łapami na czerwonym szlaku. Między Sobótką a szczytem, wraz z tajemniczą rzeźbą postaci z rybą. Wszystkie posągi mają wyryty znak ukośnego krzyża.